Нарцисоидно, оваа песна кога ја слушнав првпат, си ја посветив. Не само поради името што е опеано, туку и поради самата интерпретаторка, а и приказната што ми се креираше како слатка последица од текстот.
Ја пее Ана Костовска – актерка, пејачка и асоцијација за кул женска од осумдесетите. Вокал во првиот електро поп бенд -Бастион (со Кирил Џајковски и Љубомир Стојсављевиќ, во соработка со Милчо Манчевски, како текстописец), дел од Бушава Азбука (со Бодан и Влатко) и актерка со особен стил, личност и веродостојна Стиви Никс на македонската поп сцена. Родена е 04.03.1963 година во Скопје. 1985 год. димпломира со највисока оцена на Факултетот за драмски уметности – Скопје, Универзитет „Св Кирил и Методиј“ во класата на Проф. Владимир Милчин. Веднаш по дипломирањето заминува во Загреб, за во 2001 да се врати во Скопје. Паралелно со актерството, соработува на музички план со Кирил Џајковски, Милчо Манчевски, Влатко Стефановски, Драгиша Солдатовиќ – Лабиш и други.
Ја пее Ана Костовска – актерка, пејачка и асоцијација за кул женска од осумдесетите. Вокал во првиот електро поп бенд -Бастион (со Кирил Џајковски и Љубомир Стојсављевиќ, во соработка со Милчо Манчевски, како текстописец), дел од Бушава Азбука (со Бодан и Влатко) и актерка со особен стил, личност и веродостојна Стиви Никс на македонската поп сцена. Родена е 04.03.1963 година во Скопје. 1985 год. димпломира со највисока оцена на Факултетот за драмски уметности – Скопје, Универзитет „Св Кирил и Методиј“ во класата на Проф. Владимир Милчин. Веднаш по дипломирањето заминува во Загреб, за во 2001 да се врати во Скопје. Паралелно со актерството, соработува на музички план со Кирил Џајковски, Милчо Манчевски, Влатко Стефановски, Драгиша Солдатовиќ – Лабиш и други.
Родена наменски, оваа песна е промовирана на Југовизија, во 1987 година, од тандемот Ромео Грил и Григор Копров. Текстот е слоевит, многузначен, а композицијата плени со својата егзотична, источна суптилност.
На прво слушање делува како весела композиција што треба да се памети. Рефренот е она што отскокнува и кој ветува трајност. Меѓутоа, според мене, најголемото богатство во оваа композиција е маестралното играње со жанровите, односно со примесите на источно азискиот мелос, и минималистички афрички бит во позадина кој треба да не' потсети на филмска сцена од некој француски филм и добро осмислен шлагерски мелос изграден со (претпоставувам за тоа време популарни) електронски бои на инструментите, и секако водечкиот фретлес бас за време на рефренот кој свири по ритамот на босите стапала кои се присутни во самиот текст...
Интересна е приказната која е проткаена во текстот и е скокотлива како тема за разгледување. Која е Анушка? Дали Ана, пее за себеси или пак за некоја друга жена, наречена Анушка, идентитет кој е близок до неа? Да ја пееше песнава некој маж пејач, можеби и немаше да биде така интригантен текстот. Но, кога жена и вели на друга жена: “Лажи ме и љуби, ајде убиј ме”... Неминовно се крие некаква метафора, можна игра со (хомо)сексуалноста, а можеби и поетски разговор со она Друго Јас. Особено ми се допаѓа што играта со името (и на пејачката, и на песната) создава повеќезначни толкувања. Ана е Ана, Анушка, Ана е номад и плачлива љубопитна истражувачка. Во крајни рамки – Ана го воспева женското тело, кое “може да се купи, не е уморно”, што отвара уште цел еден свет на можни значења... Ана е куртизана и трговец со емоции. Ана е се’ во оваа песна! Деминутивот само создава чувство на ранливост. Ваше е да ја одгатнете мистеријата на оваа прекрасна мелодија што извира од љубопитство. На рабовите на жанрот, со субверзивен текст кој отвора многу можни значења за оние што ќе се задлабочат во него, оваа песна е бисер, токму како оние што Ана ги бара на дланка, пеејќи боса на “песните тажни цигански”... Совршено парче македонска поп музика кое се одржува во сеќавањата.
Еве го и текстот:
Aнушка - Ана Костовска
Кажи ми те љубам,
лажи ме
заплачи за мене,
опи се.
Бели птици ангели,
девет ѕвезди сребрени
се борат
ајде кажи ми.
Сини утра, јужни ветрови
Бели птици, ѕвезди сребрени...
Анушка за тебе се',
лажи ме и љуби ајде опиј ме
можеш да ме имаш кога други не
знај анушка за тебе се'.
Анушка
верувaj в сни
Земи се' што имам
ајде земи ми
продај ме на исток
ако сакаш ти
потем писма пишувај ми.
Лажи ме без милост вечерва,
купи ме јас не сум уморна
капни ми на дланка сјај,
бисери за мене дај
имам сили
еве гледај ме
играм боса само за тебе,
пеам песни тажни цигански.
И еве ја, уживајте...
Автори на постот:
Ана Голејшка
Тања Рибарска
